Η φυσιολογική τριχόπτωση αντικατοπτρίζει την καθημερινή απώλεια 100 περίπου τριχών από το τριχωτό της κεφαλής, στα πλαίσια του φυσιολογικού κύκλου ζωής της τρίχας. Η παθολογική τριχόπτωση χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερες καθημερινές απώλειες τριχών, που δεν αντικαθίστανται με νέες με τον ίδιο ρυθμό. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται σταδιακή αραίωση ή έλλειψη τριχών στο τριχωτό της κεφαλής, που ονομάζεται αλωπεκία.

Οι αλωπεκίες διακρίνονται σε ουλωτικές και μη ουλωτικές. Στις ουλωτικές, το δέρμα είναι ατροφικό και η καταστροφή των τριχοθυλάκων είναι μόνιμη. Στις μη ουλωτικές, που είναι και οι πιο συνηθισμένες, το δέρμα είναι φυσιολογικό, ενώ είναι δυνατή η αναγέννηση των τριχών με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Οι πιο συνηθισμένες μορφές μη ουλωτικής αλωπεκίας είναι η ανδρογενετικού τύπου (ανδρών και γυναικών), η γυροειδής, η διάχυτη μετά από τοκετό ή μετά από διακοπή αντισυλληπτικών, η προκαλούμενη από φάρμακα, από βαριές λοιμώξεις, από ενδοκρινικές διαταραχές και από διαταραχές της διατροφής και του μεταβολισμού.

Οι συχνότερες αιτίες ουλωτικής αλωπεκίας περιλαμβανουν τον Θυλακικό Λειχήνα, τον Δισκοειδή Λύκο, τις μυκητιασικές λοιμώξεις στο τριχωτό της κεφαλής, τις φλεγμονές και νεοπλασίες του δέρματος και τις τραυματικές και εγκαυματικές ουλές.

Ο έγκαιρος εντοπισμός των αιτιών της τριχόπτωσης είναι καθοριστικός για να επιλεγεί η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, αναλόγως του τύπου και της αιτίας της αλωπεκίας,του βαθμού και του ρυθμού απώλειας των τριχών.